• Просмотров: 1652

26090-251x0ПАСХАЛЬНОЕ ПОСЛАНИЕ ПРЕОСВЯЩЕННЕЙШЕГО РОМАНА, ЕПИСКОПА ЯКУТСКОГО И ЛЕНСКОГО, БОГОЛЮБИВЫМ ПАСТЫРЯМ, ЧЕСТНОМУ МОНАШЕСТВУ И ВСЕМ ЧАДАМ ЯКУТСКОЙ И ЛЕНСКОЙ ЕПАРХИИ (на русском и якутском языках)

«Сей день, егоже сотвори Господь,

возрадуемся и возвеселимся в онь».

(Пс. 117:24)

«Пришла Пасха, радостный день Воскресения Христова,

вина всякого радования…

 пришла и исполнила сердца наши всяким веселием и

неизъяснимым утешением».

(Прп. Симеон Новый Богослов)

Возлюбленные о Господе пастыри, честное монашество,

дорогие братья и сестры,

ХРИСТОС ВОСКРЕСЕ!

В этот светоносный и спасительный день спешу приветствовать каждого из вас радостным «Христос Воскресе»! Вновь, дорогие мои, Всемилостивый Господь сподобил нас приобщиться Своей Пасхе нетления, этому Празднику праздников и Торжеству из торжеств, который в древности именовался «царем дней», ибо сегодня «Христос воскрес из мертвых, первенец из умерших» (1 Кор. 15:20).

«Радуйтесь!» – таким было первое слово Христа Спасителя после Его Воскресения, с которым Он обратился к женам-мироносицам (см. Мф. 28:9). «Всегда радуйтесь. Непрестанно молитесь. За все благодарите» (1 Фес. 5:16-18), – говорит Апостол. Вестью о Воскресении Христовом вся жизнь Церкви исполнена непреходящей радостью – Христос Воскрес из мертвых, и смерть побеждена! «Смерть! где твое жало? ад! где твоя победа?» (1 Кор. 15:55) – эти жизнеутверждающие слова мы слышим из года в год за Пасхальной заутреней, потому что именно в этот день совершилась воля Божия о спасении рода человеческого. Воскресение Христово есть воскресение и жизнь вечная для всех верующих в Него и соединенных в Его Церкви людей.

Святитель Григорий Палама в своем «Слове в светоносный день Воскресения Христа и Бога нашего» в радостном порыве чувств взывает сегодня к каждому из нас: «Возвеселимся убо днесь, благочестивейшие христиане, и взыграем Духом Святым. Ибо грех в мире более не торжествует. Христос царствует. Христос господствует. Он возшел на высоту и пленил плен; возшел на высоту Креста, и сошел в глубину ада, и поработил рабство велие, поработил демонов, сих всезлобных врагов человека; души же, плененныя темными властями ада, пленил в Свою собственную, светлую державу, а демонов попрал так, что они уже не имеют никакого дерзновения против человека».

Тайна Христова Воскресения является непостижимой для человеческого ума, но она преображает каждого, кто стремится приблизиться к ней.

Воскресение Христово есть торжество, но вместе с тем и утверждение нашей христианской веры. Оно есть и утверждение христианской надежды. Надежды на воскресение человеческого духа и наше личное воскресение, в котором мы имеем возможность вновь обратиться лицом к Богу и Спасителю нашему. Воскресение Христово дает нам возможность преодолеть духовную смерть, жить новой, полноценной жизнью и обрести свободу от греха и погибели. Но обретает эту свободу только тот, кто вверяет себя Христу Спасителю, принимает Его как «путь и истину и жизнь» (см. Ин. 14:6), по слову Евангелия: «если пребудете в слове Моем, то вы истинно Мои ученики, и познаете истину, и истина сделает вас свободными» (Ин. 8:31-32). Наконец, вера в Воскресение Христово и надежда на воскресение всех людей являются также и величайшим утверждением христианской любви. Любить Бога – значит всю свою жизнь, все силы посвятить служению Богу. А это требует самоотречения и самопожертвования, готовности пожертвовать жизнью ради славы имени Божиего, ради святой веры, ради Закона Божиего, ради Отечества и ради ближнего. «…Любите друг друга; как Я возлюбил вас» (Ин. 13:34) – вот лейтмотив всей христианской жизни. И поэтому воскресение каждого человека в любви Божией – это цель и высший смысл человеческой жизни.

Дорогие мои! В этот спасительный день будем же вместе со Святой Матерью-Церковью воспевать победу Спасителя над смертью и ликовать, радуясь дарованному искуплению. Постараемся исполнять «закон совершенный, закон свободы» (Иак. 1:25) и научать ему ближних и дальних, помня, что хранение этого закона в сердце и исполнение его дают человеку возможность непостыдно предстать перед лицом Праведного Судии.

Возлюбленные о Господе! В этот светлый день Христова Воскресения от всего сердца желаю каждому из вас радости, мира, покоя, тишины, крепкой веры, горячей любви и несомненной надежды на милосердие Божие. Хочу, чтобы ничто не омрачило пасхальной радости, чтобы ваши души по-настоящему воскресли от греховного сна к новой жизни и радости о Воскресшем Господе. И пусть радость о Воскресшем Спасителе войдет в каждый дом и каждую семью, озарит своим светом сердца всех людей и сделает нас хотя бы немножко добрее и лучше!

Сегодня и во все дни Светлой седмицы призываю всех, особенно молодое поколение, по-новому и живо пережить Торжество из торжеств. Давайте наполним эти праздничные дни делами милосердия и любви по отношению к нашим ближним, памятуя слова Спасителя: «По тому узнают все, что вы Мои ученики, если будете иметь любовь между собою» (Ин. 13:35). Будем щедро делиться со всеми, независимо от убеждений и взглядов, пасхальной радостью, свидетельствуя о Христе Воскресшем, следуя наставлениям святителя Григория Нисского: «Отымите печаль у душ, удрученных скорбью, как Господь отъял умерщвление от нашего тела, возвратите честь посрамленных, обрадуйте опечаленных; пусть для всех цветет, как цветок, красота праздника».

Вновь и вновь поздравляя всех вас с Пасхой Господней, обращаюсь с вечно живыми и радостными словами:

ХРИСТОС ВОСКРЕСЕ! ВОИСТИНУ ВОСКРЕСЕ!

С любовью и почтением,

+ РOMAH, епископ Якутский и Ленский

Пасха Христова 2014 года

Город Якутск

НА ЯКУТСКОМ ЯЗЫКЕ

ДЬОКУУСКАЙ УОННА ЛЕНСКЭЙ ЕПИСКОБА

СИБЭТИИЛЭЭХТЭН СИБЭТИИЛЭЭХ РОМАН

ТАҤАРАНЫТАПТЫЫРАҔАБЫЫТТАРГА, ЫТЫКМАНААХТАРГА,

ДЬОКУУСКАЙ УОННА ЛЕНСКЭЙ ЕПАРХИЯТЫН

 ИТЭҔЭЙЭЭЧЧИЛЭРИГЭРБУКАБАРЫЛАРЫГАР

ПААСХАНАН ЭҔЭРДЭСУРУГА

«Бу күнүАйыыТойонайбыта,

                                          үөрүөҕүҥ, өрөгөйдүөҕүҥбукүҥҥэ».

Псалом 117:24

«Паасха тиийэн кэллэ, Христос Тиллибит өрөгөйдөөхкүнэ,

 бары үөрүү-дьолтөрдө...

кэлэн, биһигисүрэхпитинүлүскэнүөрүүнэн, киһитылынанкыайанэппэтуоскулаҥынантолордо».

Айыыга холоонноох Симеон СаҥаБогослов

Айыы Тойон туһугартапталлаахаҕабыыттар, ытыкманаахтар,

күндүбииритэҕэллээхтэрбит,

Христос Тилиннэ!

      Бүгүн, килбиэннээхсырдыгынансыдьаайарбыыһабыллаахкүн, минэһигинихасбиирдиигитинүрдүкүөрүүлээхтикэҕэрдэлиэхпинбаҕарабын: ХристосТилиннэ! Күндүбииритэҕэллээхтэрим, МуҥурасуохаһыныгассанаалаахАйыыТойоммуткөмөтүнэнбиһигибыйылэмиэ бырааһынньыктар Бырааһынньыктарын, Үөрүүкиэнинөрөгөйдөөҕүн, АйыыТойонөлбөт-сүппэтПаасхатын, көрсөрдьолготигистибит. Бубырааһынньыгыбылырытыктаан «дьыл ыраахтааҕыта»диэнааттыыллара, тоҕодиэтэххэ, Паасхакүн«Христосөлөнбарантиллибитэ, уһунууларынутуйбуттартанаанбастакынантурбута» (1 Кор. 15:20).

      «Үөрүҥ-көтүҥ!»–буХристосБыыһааччытиллэнбаранэппитбастакытыла. Кинимираарыытын илдьэ иһэрдьахталларыманныкэҕэрдэлиикөрсүбүтэ (Мф. 28:9 көр).

      «Өрүүтүнүөрэ-көтөсылдьыҥ. Тиһигинбыспаккаүҥүҥ. Барытыгармахтанасылдьыҥ» (1 Фес. 5:16-18), – диир Апостол. Христос Тиллибитин туһунанИлдьиттылбүтүнСиэркэполоҕунуостубат үөрүүнэнтолорбута–ХристосөлөнбаранТилиннэ, өлөрөлүүКиниэхэкыайтарда! Таҥаракиһиаймаҕыбыыһыырсоругабукүнтуолбутбуолан, биһигихассылаайыПаасхатааҕыүөрүүлээхсулууспакэмигэр«Өлөрөлүү! Ханнабаарыйэнөргөһүҥ? Үтүгэнтүгэҕэ! Ханнабаарый эн кыайыыҥ?» (1 Кор. 15:55) диэн олоҕууруйдууртылларыистэбит. ХристосТиллиитэКининиитэҕэйээччилэргэ,  КиниСиэркэбигэртүмсүбүтдьоҥҥобукабарыларыгарөлөрөлүүттэнтиллэр, барамматолоххотиксэрсүдүкыаҕыбэлэхтээбитэ.

      Сибэтиитэл Григорий Палама «Христос Айыы ТаҥарабытТиллибитсырдыккүнүнэниһирэхтыл»диэнэтиитигэрбиһигинихасбиирдиибитинөрөкөтөҕүллүүлээхтикыҥырар: «Үөрүөҕүҥ-көтүөҕүҥбукүн, АйыыТаҥараныдириҥникытыктыырхристианнар, СибэтиэйТыынынанөрөкөтөҕүллүөҕүҥ! Аныбу дойдуга аньыы-хара аҥаардастыыайбардаабат. АныХристосыраахтааҕылыыр. АныХристоссалайар. Киниүөһэтахсарыгар, билиэнылбытынбарытынбатыһыннаранбарбыта; Кириэскэтахсанбаран, үтүгэнтүгэҕэртүспүтэуонна, букабарыларынбасбэриннэрэн, киһиаймаҕы абааһыкөрөрадьарайаймаҕынсамнарбыта; Киниаадхараҥабаһылыктарабилиэнылбытдууһаларынбосхолоон, кинилэрисырдыктансырдыкСаарыстыбатыгарбатыһыннаранкиллэрбитэ, оттонхарадьайтыыннарын, аныкиһиниутарыөрөкөрбөтгына, күүстэрин-уохтарынөһүлбүтэ».

      КиһиөйөХристосТиллибитКистэлэҥинхайдахдаситэнөйдүүркыаҕасуохэрээри, бусүдүКистэлэҥкиниэхэчугаһыыргадьулуһархасбиирдиикиһиниүтүөөттүгэруларытар.

      Христос Тиллиитэ биһигихристианнаритэҕэлбитүрдүкөрөгөйөуоннабигэ туругуруута буолар. Киһидууһататиллэринбыһыытынан, биһигихасбиирдиибэйэбит, эмиэтиллэн, АйыыТаҥарабытын, Быыһааччыбытын, сирэйкөрсүөхпүтдиэнхристианныыэрэлбиттуругуруута. ХристосТиллиитэбиһиэхэдухуобунайөлүүттэнбыыһанансаҥа, толоруолоҕунан олорор, аньыыттан-буруйтан, өлөрөлүүттэнбосхолонорулуукыаҕыбиэрэр. Олэрээри, Евангелиеҕа«ЭһигиМинтылбыттантахсыбатбуоллаххытына, дьиҥчахчыМинүөрэнээччилэримбуолаҕыт. Эһигикырдьыгыбилиэххит, оччоҕокырдьыкэһигинибосхолуоҕа» (Ин. 8:31-32) диэн этиллибитин курдук, БыыһааччыбытынХристоһутолоруэрэнэнтуран, Кинини«суол, дьиҥкырдьыкуоннаолох» (Ин. 14:6 көр)быһыытынанылыммытэрэкиһиитинникбосхолоноркыахтанар. Христосөлөнбарантиллибитинитэҕэйэн, кэлинбардьонэмиэтиллэригэр эрэнии – бу  биһигихристианныытапталбытынбигэргэтэрсүдүттэнсүдүкүүс. Таҥаранытаптыыркиһибүтүнолоҕун, туохбааркүүһүн-уоҕунбарытынКиниэхэаныыр. Оннуккиһибуолоххобэртэлбэхтэнаккаастанан, бэйэтинсиэртибэлэнэркыахтанаруонна, Таҥаракилбиэннээх аатын туһугар, сибэтиэйитэҕэл, ТаҥараСокуонунтуһугар, Аҕадойду, атындьонтустарыгаролоҕунтолукбиэрэргэбэлэмбуолар. «...Минэһигинитаптаабытымкурдук, эһигиэмиэбэйэ-бэйэҕитинтаптааҥ» (Ин. 13:34) – бу биһигихристианныыолохпутсүрүнматыыба. Онон хас биирдии киһиТаҥаратапталынбилэнтиллиитэкиһиолоҕунсыала-соруга, үрдүктэнүрдүкисномоҕобуолар.

      Күндүбииритэҕэллээхтэрим! БубыыһабыллаахкүнСибэтиэйИйэбитин–Сиэркэби–кыттабарыбииргэ, Быыһааччыбытөлөрөлүүнүкыайбытын уруйдаан, Кини биһигинитолуйаныланолоҕубэлэхтээбитинөйдөөн-санаантуран, өрөгөйдүүүөрүөҕүҥ. «Эҥкилэсуохсокуону–көҥүлсокуонун»толороргодьулуһуоҕуҥ(Иак. 1:25) уонна, ону ис сүрэхпититтэнтутустахпытынаэрэ, КырдьыктаахСудьуйаиннигэрыраас суобастаах тиийэрбитин өйдөөн-санаантураммыт, чугасда, ыраахдадьоммутунбарыларынэмиэбусокуоҥҥаүөрэтэргэкыһаллыаҕыҥ.

      Айыы Тойон туһугартапталлаахбииритэҕэллээхтэрим! Бүгүн, ХристосТиллибитсырдыккүнүгэр, минэһиэхэхасбиирдиигитигэрис сүрэхпиттэнүрдүкүөрүүнү, или-эйэни, уоскулаҥы, уунууралчуумпуну, күүстээхитэҕэли, уостубаттапталыуоннаАйыыТаҥараамарахсанаатыгарбигээрэлибаҕарабын. ӨссөбаҕарыамэтээһигибуПаасхатааҕыүөрүүгүтүнханныкдахомолтоумулуннарбатыгар, аньыы-буруй түлүкуутуттануһуктансаҥаолоҕусаҕалыыргытыгар, ТиллибитАйыыТойонтонөрүүүөрэ-көтөсылдьаргытыгар.Буулууүөрүү, хасдьиэкэргэн, ыалаайыкиирсэн, бардьонсүрэҕэрсырдыгынансыдьаайыахтын, хасбиирдиибэйэбит, кыратыкдабуоллар, үтүөсанааланарбытыгар, үчүгэйөттүгэруларыйарбытыгаркөмөлөһүөхтүн!

      Мин эһигини, чуолаанэдэрыччаты, букабарыгытынбүгүнэрэбуолбакка, бүтүнСырдыкнэдиэлэустатабуДьороттондьорокүннэрисаҥалыы, ордукүөрүүлээхтикбэлиэтииргитигэрыҥырабын. Быыһааччыбыт «Бэйэҕитиккиардыгытыгартапталбаарбуоллаҕына, оччоҕоэһигиМинүөрэнээччилэримбуоларгытынбарыбилиэхтэрэ» (Ин. 13:35) диэн эппитин өйдөөнтураммыт, буүөрүүлээхкүннэргэдьоммутугарбукабарыларыгарүтүөнүоҥоруоҕуҥ, амарахтыксыһыаннаһыаҕыҥ. Итиэннэ Тиллибит Христоһукэрэһилээммит, кимнииндабуоллун, кинилэритэҕэллэриттэн, өйдөрүттэн-санааларыттантутулугасуох, Паасхасүдүүөрүүтүндэлгэмникүллэстиэҕиҥ. СибэтиитэлГригорийНисскэйэппитинии, «АйыыТойонбиһигиөлөраналлаахэппитин-сииммитинөлүүбылааһыттанбосхолообутункурдук, эһигиэмиэкутурҕаҥҥаылларбытдьондууһаларыныарсүгэһэртэнбосхолооҥ, саакка-сууккакиирбиттэричиэстэринчөлүгэртүһэриҥ, санаарҕаабыттарыүөрдүҥ; букэрэбырааһынньыккимиэхэбарытыгар, сибэккикурдук, чэлгийдин».

      ЭһигинибукабарыгытынАйыыТойоммутПаасхатынанөссөтөгүлэҕэрдэлээнтураммын, үйэ-саастухарыөлбөтүйэлээх, үрдүкүөрүүлээхтылларыөрөгөйдөөхтүкэтэбин:

      Христос Тилиннэ! ДьиҥчахчыТилиннэ!

                                                     

      Тапталы, дириҥытыктабылыкытта,

      + РOMAH, Дьокуускай уонна Ленскэй епискоба

      2014 сыллааҕыХристосПаасхата.

      Дьокуускай куорат